无障碍·translate·翻訳·二维码.cn/i3h.cn/412

---

·搜一搜.cn/nrc.nl 20150326: Van wie is deze mummie?

0412，是辽宁省鞍山的电话号区号 (鞍钢股份)
中文名 0412 简    介辽宁省鞍山区号 铁东区 邮编 114000  台安县 邮编 114100
辽宁 鞍山 邮编：114000 区号：0412
辽宁 鞍山 铁东区 邮编：114000 区号：0412
辽宁 鞍山 铁西区 邮编：114000 区号：0412
辽宁 鞍山 立山区 邮编：114000 区号：0412
辽宁 鞍山 千山区 邮编：114000 区号：0412
辽宁 鞍山 台安县 邮编：114100 区号：0412
辽宁 鞍山 海城市 邮编：114200 区号：0412

海城市春雷商务大厦 の二维码.cn

海城市春雷商务大厦

海城碧桂园凤凰酒店 の二维码.cn
海城碧桂园凤凰酒店

辽宁 鞍山 岫岩满族自治县 邮编：114300 区号：0412

辽宁鞍山四海大酒店 の二维码.cn

辽宁鞍山四海大酒店

千年肉身佛章公祖师荷兰语新闻回顾：2015、03、26
Zoektocht Een Chinees dorp zegt dat het een Boeddhabeeld - met daarin een mummie - uit een museum in Boedapest herkent als zijn verdwenen beeld. Nu heeft de Nederlandse eigenaar het teruggehaald. Maar van wie is het beeld? Waar is het nu? En trouwens, wie is die eigenaar?
Lex Boon  26 maart 2015

描述：Het Boeddhabeeld met mummie gaat door de CT-scan. Foto Jan van Esch

图片：2603nnmummie.jpg

Het Boeddhabeeld met mummie gaat door de CT-scan. Foto Jan van Esch
De brief kwam vrijdagochtend binnen. Een paar uur later stond de vrachtwagen al voor de deur van het Hongaars Nationaal Historisch Museum in Boedapest. Museumdirecteur Zoltán Korsós kon niets anders doen dan toekijken hoe het pronkstuk van de tentoonstelling MummyWorld werd ingepakt en ingeladen door medewerkers van het transportbedrijf.
Daar ging het duizend jaar oude Boeddhabeeld, met daarin het stoffelijk overschot van een Chinese monnik. Terug naar de Nederlandse eigenaar. In het museum bleven er nog 27 mummies achter.
Waarom de mummie werd teruggehaald? De directeur weet het niet. Wel, vertelt hij, stond in het bruikleencontract met het Drents Museum dat de eigenaar zonder opgaaf van reden zijn eigendom kan terughalen.

Weet dat museum het dan? Het museum in Assen wil „geen enkele mededeling” doen over de zaak, zeggen ze daar. Wel benadrukken ze dat zij ook niet de eigenaar zijn van de mummie: dat is een Nederlandse verzamelaar die anoniem wil blijven.
Ze zeggen het niet openlijk, maar zowel in Boedapest als in Assen hebben de musea wel eenvermoeden waarom die anonieme verzamelaar de mummie terug wilde hebben. Vorige week donderdag verstuurde de conservator van het Hongaarse museum namelijk een mail naar haar collega in Assen met „slecht nieuws”. Ze waren benaderd door een Chinese journalist met „een schokkend verhaal”. De inwoners van het Chinese dorp Yangchung, in het zuiden van het land, claimden dat de mummie die onderdeel uitmaakte van de tentoonstelling in Boedapest in 1995 uit hun dorp was gestolen. Roofkunst dus.
Of het klopte of niet wisten ze niet bij het museum, maar er werden wel maatregelen genomen. De pr-afdeling werd opgedragen om voorlopig geen mediaverzoeken te honoreren om te komen filmen in het museum. Ook werden er extra suppoosten neergezet bij de mummie, om te voorkomen dat er stiekem opnames werden gemaakt.

描述：Een jarentachtigfoto van het Boeddhabeeld in de tempel in Yangchung, voordat het werd gestolen,. Foto Li Zhen

图片：mummie5-2048x1152.jpg

Een jarentachtigfoto van het Boeddhabeeld in de tempel in Yangchung, voordat het werd gestolen,.Foto Li Zhen

Het beeld is hier al 20 jaar, maar het verhaal ging een maand geleden viral

Het beeld is hier al 20 jaar, maar het verhaal ging een maand geleden viral

In Assen waren ze ook verbaasd. Tussen februari en augustus van vorig jaar was het beeld een van de opvallendste objecten van hun eigen mummietentoonstelling geweest. „Een wereldprimeur”, zo noemde het museum het beeld, dat voor het eerst buiten China was te zien.
Het Boeddhabeeld was halverwege de jaren negentig door een Nederlandse verzamelaar gekocht. Bij een restauratie werd de onderkant opengeschroefd en vielen er dode kevers en papierrollen uit. Toen de restaurateur vervolgens naar binnen keek zag hij de beenderen van een mummie in lotushouding.
Dat opzienbarende verhaal was al twintig jaar bekend, maar kwam een maand geleden wereldwijd in het nieuws. Nadat een blog de beelden van een recente CT-scan van de mummie had ontdekt, ging de Drentse Boeddha viral. Honderden artikelen verschenen er over de ‘ontdekking’. Van Huffington Post en FoxNews tot aan The Daily Mirror en The Washington Times: de mummie uit Drenthe was opeens wereldnieuws, terwijl de tentoonstelling al afgelopen was.

Er wordt gezegd dat het beeld in 1995 zou zijn gestolen,maar toen was het al in Nederland. Daarvan zijn foto’s als bewijs

Die beelden zagen ze ook in Yangchung. De inwoners van het dorp barstten volgens berichten in Chinese media „in huilen uit” toen ze de beelden zagen. Het zou hun verloren gewaande Boeddha zijn, een beeld van de geliefde meester Zhanggong Liuquan. Vuurwerk zou zijn afgestoken, de overheidsdienst voor cultureel erfgoed begon een onderzoek. Die dienst meldde zondag dat ze „solide bewijs” hadden dat het om hetzelfde beeld ging.
Maar op dat moment had de eigenaar het beeld dus alweer teruggehaald naar Nederland.
Wie is die eigenaar? Hoe is hij aan het beeld gekomen? En zijn de beschuldigingen terecht?
Het Drents Museum, zegt directeur Annabelle Birnie, heeft contractueel afgesproken dat ze niets over „de particuliere Nederlandse verzamelaar van Chinese kunst” zeggen. Ook de projectleider van een al een paar jaar lopend wetenschappelijk onderzoek naar de mummie zwijgt. De radioloog die de mummie eind vorig jaar door de CT-scan haalde – het Meander Medisch Centrum stuurde er nog een mooi persbericht over rond - wil geen vragen beantwoorden. Hetzelfde geldt voor de andere betrokken wetenschappers, de fotograaf van het project en de restaurateurs van de mummie. Een van de betrokkenen wil alleen kwijt dat de „eigenaar nu in het buitenland zit en binnenkort een paar weken op reis gaat.”


En dan komt er een verklaring

En dan, op het moment dat we niets meer verwachten, mailt een van hen een Word-document met een verklaring. Daarin wordt de recente mediahype afgedaan als een „vloedgolf van onzinnige opmerkingen, beschuldigingen en insinuaties”.
In de verklaring staat dat de verzamelaar het beeld in 1996 kocht van een kunstvriend, die zowel in Hongkong als in Nederland woonde. Die vriend had het twee jaar eerder weer gekocht van een „oprechte” Chinese handelaar, zonder dat er toentertijd enige restricties waren op de uitvoer van dit soort Chinees antiek.
Nog interessanter is wat er bij ‘documenteigenschappen’ staat: de door Word automatisch opgeslagen naam van de persoon die het document heeft aangemaakt. In dit geval: een Amsterdamse architect, die aan de telefoon in eerste instantie laat weten dat hij „geen idee heeft waar het over gaat”, om vervolgens toe te geven dat hij heeft geholpen met het opstellen van de verklaring. Maar, bezweert hij, niet hijzelf maar een „goede vriend” is eigenaar van de mummie.
En daarom kan hij er ook wel het een en ander over vertellen.
Zo heeft „de eigenaar” de mummie inderdaad teruggetrokken uit de tentoonstelling, uit angst dat er beslag op zou worden gelegd. Dat dit dan ook nog eens in Hongarije zou gebeuren, zou de zaak nodeloos ingewikkeld maken.
Niet dat de eigenaar, aldus zijn „goede vriend”, van plan is om het zo maar terug te geven. „Het is nu een groot circus. De Chinezen beginnen te kermen, te kreunen en te gillen. Terwijl ze nooit om het boeddhisme hebben gegeven. Ze moorden zelfs Tibetanen uit.”
Dat de eigenaar in bezit kwam van het Boeddhabeeld was toeval, vertelt de vriend verder, want eigenlijk paste het „gekke ding” helemaal niet in zijn verzameling. „Een Boeddha hoort rechtop te zitten. Deze man heeft een kromme rug en een naar verhouding veel te groot hoofd. En hij is goudkleurig, waar de eigenaar helemaal niet van houdt.” Maar juist daardoor intrigeerde het beeld en kocht hij het voor zo’n 40.000 gulden.

Veel aspecten kloppen niet, zegt de vriend

De eigenaar vindt ook dat een paar van de historische foto’s in Chinese media inderdaad veel weg hebben van het beeld dat hij in bezit heeft, maar veel aspecten kloppen volgens hem niet.
Er wordt gezegd dat het beeld in 1995 zou zijn gestolen, maar toen was het al in Nederland. Daarvan zijn foto’s als bewijs. Ook blijkt uit het onderzoek van de afgelopen jaren dat de mummie toebehoorde aan een veel grotere en belangrijkere tempel dan de lokale tempel in Yangchung.
Dat onderzoek loopt nog steeds en het is de eigenaar, zegt zijn „goede vriend” aan de telefoon, veel aan gelegen om dat af te maken. Hij heeft er namelijk al tonnen van zijn eigen geld in geïnvesteerd. „Het laatste wat de eigenaar wil doen is het beeld ontvreemden. Maar hij heeft nog tijd nodig om uit te zoeken waar het écht vandaan komt.” De uitslag van het DNA-onderzoek dat binnenkort komt kan daar bij helpen.
En misschien wil de eigenaar op basis van de botstructuur een reconstructie van het lichaam maken, zoals dat ook met het meisje van Nulde is gebeurd. Kosten: 70.000 euro, maar dat heeft hij er graag voor over. Het gaat hem ook niet om het geld. De eigenaar zou zelfs een bod van 10 miljoen euro hebben afgeslagen.

De inwoners van het dorp Yangchung barstten volgens Chinese media in huilen uit toen ze de beelden zagen

Maar als blijkt dat het beeld toebehoort aan „bijvoorbeeld een boeddhistische gemeenschap die nog steeds bestaat” wil hij het best afstaan. Zolang het maar niet in een Chinees staatsmuseum komt, zodat de overheid er goede sier mee kan maken. „Dan gaat het wel naar de Aziatische tak van het Rijksmuseum.”
Is deze man, die niet kan stoppen met vertellen over het beeld, écht niet de eigenaar van het duizend jaar oude Boeddhabeeld, met daarin het stoffelijk overschot van een Chinese monnik?
Nee, zegt hij voor de vierde keer. Maar als er nog vragen zijn, wil hij die wel aan de eigenaar voorleggen. Wel waarschuwt hij dat hij de komende tijd slecht bereikbaar is. „Ik zit nu in het buitenland en ga binnenkort een paar weken op reis.”
Een dag later. De „goede vriend” belt weer. Hij vertelt dat hij inderdaad de eigenaar is, maar dat hij „het niet toe kan geven”. Het verzamelen van vroege Chinese kunst doet hij „al een jaar of dertig” en zijn collectie is enorm. Door anoniem te blijven hoeft hij niet de hele dag bezig te zijn met vragen beantwoorden over die collectie. „Dan zou ik niet meer aan mijn werk, aan de architectuur, toekomen.” Daarnaast is hij bang voor gedoe met de Chinese overheid als zijn naam bekend wordt. „En dit is een grote rel daar, straks staan er nog boze Chinezen voor mijn deur.”

Lex Boon  26 maart 2015 Van wie is deze mummie?
http://www.nrc.nl/next/2015/03/26/van-wie-is-deze-boeddha-1478350

• 
  00:08:42
  走进荷兰——凡露博物馆（下）
• 
  00:08:29
  走进荷兰——凡露博物馆（上）
• 
  00:08:43
  走进荷兰——城市博物馆（下）
• 
  00:08:22
  走进荷兰——城市博物馆（上）

走进荷兰

主持人：

国家/地区：中国大陆

视频简介：

本期介绍了阿姆斯特丹城市博物馆是一家公立博物馆，展出的文物绝大多数都和阿姆斯特丹城的发展有关。荷兰阿姆斯特丹城市博物馆展出的瓷器绝大多数都是中国明清时期的外销器。这些民窑烧制的青花瓷运到荷兰，被荷兰博物馆完好无损的保存下来的。

The Treatment (novel) - Wikipedia, the free encyclopedia
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Treatment_(novel)
The Treatment is a 2001 novel by British crime-writer Mo Hayder.
The novel is based around the theme of pedophilia. It features her protagonist DI Jack Caffery.





The Treatment
 2014 ‘De Behandeling’ Directed by Hans Herbots
Synopsis
Inspector Nick Cafmeyer seems to have it all - looks, brains and a successful career. But a dark cloud hangs over his life: since the age of nine, he has been haunted by the unsolved disappearance of his younger brother, Bjorn. Plettinckx, a known sex offender, was questioned but quickly released. Plettinckx lives close by and takes fiendish pleasure in harassing Nick. Then, when a disturbing case comes to light involving a missing nine-year-old, …more
https://letterboxd.com/film/the-treatment-2014/
http://www.debehandeling.be/index.php
http://www.debehandeling.be/en/

鞍钢股份陷入史上最大亏损


图片来源：视觉中国

 供给严重过剩、需求持续萎靡、企业亏损额连创新高、债务危机重重，乃至减产、裁员、降薪等不济现状，已令鞍钢股份（000898.SZ）感受到前所未有的寒意。

 鞍钢股份在去年的年报中称，“国内外钢铁行业进入了挑战最为严峻、竞争最为惨烈、生存最为艰难的‘冰河期’。”其母公司鞍钢集团是东北地区最大的钢铁企业，也是国内列河北钢铁、宝钢集团、沙钢集团之后的第四大钢铁商（以粗钢产量计算）。

 与上述判断同时出现的，是鞍钢股份自1997年上市以来的最大亏损额。去年该公司亏损45.9亿元，同比由盈转亏，并超过2012年40.3亿元的亏损额，刷新亏损纪录。

 界面新闻记者梳理发现，鞍钢股份的亏损额位列国内上市钢企的第五位。前四位分别为酒钢宏兴（600307.SH）、武钢股份（600005.SH）、重庆钢铁（601005.SH）和马钢股份（600808.SH），前二者分别预亏70亿元和68亿元，后二者分别录得亏损60亿元和48亿元。

 鞍钢股份解释称，亏损的主要原因是由于钢材市场价格下滑，矿石、煤炭等原料价格降低幅度相对较低，外部市场因素吞噬盈利空间。鞍钢股份已在公司内部“以超常规措施持续加大降本增效工作力度”，但仍不足以弥补钢价深幅下跌带来的效益损失。

 上述“超常规措施”主要包括大力实施沿海物流项目，优化公、铁、海运输方案，增加联运一口价运营方案。去年物流成本同比下降5.5%。

 鞍钢股份亦获得了1.28亿元的政府补助，该规模仅次于2011年的1.9亿元，包括5100万元环保奖励资金、3400万元科研补助款、2700万元军工项目拨款以及其他补助1600万。但相比于近46亿元的亏损额，该补助依然“杯水车薪”。

 去年鞍钢集团整体亏损77亿元，虽然较2014年的104亿元有所减亏，位列亏损榜第四（前三位为酒钢、包钢和本钢）。鞍钢股份亏损占比达六成，鞍钢集团旗下另一家上市公司攀钢钒钛（000629.SZ）预亏20亿至24亿元，占比约三成。

 “实际亏损比这个还要多，”一位接近鞍钢集团的人士告诉界面新闻记者，“当然这种现象在整个钢铁行业普遍存在。”

 除钢材产品价格下跌的外部因素外，鞍钢集团的深度亏损亦有内因。

 冶金工业规划研究院发布的研究报告称，鞍钢集团的企业管理水平不高，导致劳动效率难以发挥。去年该集团全员劳动生产效率为全行业最低，仅为169吨/人·年，远低于大中型企业平均值331吨/人·年；吨钢工资则为全行业最高，达339元/吨，远高于均值178元/吨；吨钢管理费用408元/吨，亦大幅高于均值179元/吨。

 鞍钢股份年报显示，该公司去年共发出薪酬40.92亿元，高管人均薪酬61万元，全体员工人均11万元。按去年产钢2051万吨计算，鞍钢股份吨钢工资为200元/吨，高于行业均值。

 上述知情人士告诉界面新闻记者，鞍钢集团前董事长张广宁执掌鞍钢期间，“公司的市场经营管理并不好，上下职工和部分领导干部对此都有意见。”

 鞍钢集团拥有庞大的非钢产业，包括金融、化工、物流贸易、资源，甚至医疗等多个领域。“面铺得很广，安置了大量人员，却没有一个能做强。在钢铁主业巨亏的背景下，摊到每个员工上的收益当然就上不来。”上述人士称。

 去年底，鞍钢集团管理层先后赴新日铁、神户制铁等日本企业考察后，决定与其劳动生产率水平对标，并出台《关于落实鞍钢集团推进人力资源优化工作的意见》。到2018年，鞍钢集团用工总量将由16万人减至10万人以内，其中钢铁主业控制在2万人。鞍钢股份目前共约有3.8万人，生产人员占比78%，技术人员占比12%。

 鞍钢集团官网微信“鞍钢日报”3月15日发布的消息称，对于劳务用工量大的炼钢产线，鞍钢股份炼钢总厂已制定并实施了《产能激励方案》，“鼓励多劳多得，激励停产产线职工主动找活干”、“采取兼工种作业方式进行内部挖潜，全力压缩外委劳务人员”、“取消全厂保洁清灰、一分厂渣罐喷补等岗位外委人员，减少三分厂脱硫等外委业务，并整合相同或相近项目，优化外委定员”。

 鞍钢集团官微称，今年初与去年底相比，该厂对外委托作业人数减少894人，今年前两个月共有418名在岗职工办理居家休息，在岗职工优化比例达到7.49%。（熊少翀）

发稿时间：2016-04-05 18:30:00 来源： 界面 中国青年网 原标题:鞍钢股份陷入史上最大亏损
http://news.youth.cn/gn/201604/t20160405_7821374.htm